Onze hel is een middeleeuwse uitvinding. In geuren en kleuren wordt hij beschreven in Dantes Inferno, maar een paar honderd jaar eerder maakte het visioen van Tondalus al furore: de reis van een gestorven ridder door de hel. Begeleid door zijn engelbewaarder daalt hij steeds verder af, langs gruwelijke straffen voor steeds ergere zonden. De gebroeders van Lymborch gebruikten dit visioen voor hun miniatuur in het getijdenboek voor de hertog van Berry.

In de tijd dat de broers aan dat getijdenboek werkten, maakte deze zelfde hertog zich verdienstelijk door te bemiddelen in het Westers Schisma: de periode dat er twee pausen waren die elkaar over en weer verketterden. Een schisma dat niet alleen de kerk verdeelde, maar heel Europa. En Berry? Die speelt het spel naar gelang het hem het beste uitkomt. In de eerste jaren na de splijting was hij nog fan van de paus in Avignon, maar de decennia erna streefde hij voor Frankrijk hereniging van de kerk na.

In dit kwartaalverhaal haalt Arjen gruwelijke, smeuïge en soms toch ook vermakelijke details naar boven over de reis van Tondalus door de hel en die van Berry door het schisma.