Door: André Stufkens

In het jongste nummer van Kunstschrift (nr. 2020-2) heeft de redactie voor het eerst de schrijfwijze ‘Van Lymborch’ gehanteerd. Kunstschrift, voorheen beter bekend als Openbaar Kunstbezit, is het gerenommeerde tijdschrift voor kunstliefhebbers en kenners met een gedrukte oplage van 10.000 gedrukte exemplaren. De schrijfwijze Van Lymborch komt voor bij de miniatuur met de fabelachtige nachtscene in Gethsemane uit de Très Riches Heures du duc de Berry (fol. 142v). Een eerste realistische nachtscène met figuren opdoemend in het donkerblauw met prominent in het midden Christus omringd door een aureool. Perfect passend bij zowel de paastijd als het thema van dit nummer: de magische kleur blauw.

Een half jaar geleden nog had de redactie voor het Kunstschrift-nummer over de Notre-Dame in een artikel van prof. Johan Oosterman deze schrijfwijze ‘gecorrigeerd’ in Van Limburg. Aanleiding voor mij om de hoofdredacteur Mariette Haveman de argumenten uiteen te zetten waarom Van Limburg achterhaald is, niet klopt en voortaan verbeterd dient te worden in Van Lymborch. Het artikel van Pieter Roelofs, hoofd Schilder- en beeldhouwkunst van het Rijksmuseum, uit de Maelwael van Lymborch Studies-1, waarin hij het voorstel doet van een nieuwe standaardisatie van de familienaam, was bijgevoegd. Zij reageerde direct: “Hartelijk dank voor uw uitgebreide betoog voor de naamgeving Van Lymborch, in plaats van het door ons gebruikte  Van Limburg. Ik heb uw brief aandachtig gelezen, en u hebt ongetwijfeld gelijk. Naamgeving is een lastig onderwerp, dat zeker onze aandacht krijgt, In veel nummers van Kunstschrift staan we voor dat of een soortgelijk vraagstuk. En het is ook zeker zo dat wij belang stellen in precisie op dit terrein. Zeker zullen we voortaan de juiste naamgeving hanteren. Daar kunt u op rekenen.”

Deze wijziging van de redactie Kunstschrift betekent een stille doorbraak in kunsthistorisch Nederland, uit respect voor de authentieke Nijmeegse familienaam.